PaKoDer

Ben en çok anneliği sevdim. Ölsün diye sokağa atılanlara sahip çıkmayı sevdim. Sabaha kadar başında nöbet tutup, ölmesin diye dua etmeyi sevdim. Umudunu yitirip ölüme yatmış olanları bulup patisinden tutup yaşama bağlamayı sevdim, anasız kalan bebekleri bağrıma basarak tenimle ısıtmayı sevdim.


Ben en çok ömrünce başı bir kez okşanmamışları sevgi arsızı yapmayı sevdim. Şiddet görenlerin travmalarını onlara sarılarak ve özür dileyerek unutmalarını sağlamayı sevdim. Ben en çok cinsi bile olmayan, tüyleri sokak kokanları sevdim. Ağrısı olanlara sarılıp kulağına şarkılar söylemeyi sevdim.

Velhasıl kelam annelik en çok bana yakıştı.