Adı: Doremi
Soyadı: Fasol
Evin kapısını açtığım an neredeyse koşarak bana geliyor, sanki bir şeye yetişir gibi sınırları zorluyor 60 km hız yapıyor. Şaşkınlık içinde onu izliyorum ve ona birşey ikram etmem gerekiyor gibi hissediyorum. Evden çıkarken de aynısını yapıyor beni çok mahcup ediyor. Çevremde o an yeşillik ne varsa hemen yolup ona ikram ediyorum.
Bahçe içinde attığım her adımda arkamdan geziyor, gölgem bile belli saatlerde yok olurken Doremi hep yanımda... Evden çıkacağımda Doremi'ye ne vereceğimi düşünüyorum, elim boş olursa hayal kırıklığı yaşar diye düşünüyorum. Bahçede birşey yiyecek olsam kuş gibi çıkıp dizime oturuyor gözlerime bakıyor, o an elimde ne varsa ucundan bir ısırık alıp gerisini Doremi Hanım'a ikram ediyorum. Bazen bir işle uğraşıyorken gelip kibarca bacağıma gagasını dokunduruyor, "ben arkandayım" der gibi...
Arada da bacaklarımı masaya dayıyor dinlenme molası yapıyorum, bacaklarımın arasından girip yüzüme bakıyor beni çok güldürüyor. Canı sevilmek istediğinde bana gagasını uzatıyor ben de seviyorum. Bahçede sabit durarak bir iş yaparken gelip gövdesini bacağıma yaslıyor, işim bitse de kımıldamadan onun çekilmesini bekliyorum. Böyle bir tavuk olabilir mi?
Eve yakın yerde kül yığını vardı hepsi içine girip eşelemiş, kara tavuk oldular.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür ve hakaret içermeyen, düzgün Türkçe kullanarak yorum yazmanızı umuyoruz.